Te Koop

Jan bij een van de 264 kraamhokken

‘Waarom verkopen jullie je bedrijf? ’ is een vraag die ik de laatste tijd regelmatig te horen krijg sinds bekend is dat ik mijn bedrijf wil verkopen.

Geen gedwongen verkoop door stikstof of financiën. De reden is simpel: er is geen opvolging en ik ben ook niet meer de jongste. Ik ben al vanaf mijn twintigste, dus al veertig jaar, met veel plezier een trotse varkenshouder en dat kan ik best nog een aantal jaren volhouden. De verkoop hoeft dus niet op stel en sprong. Ik moet niks. Maar als er een serieuze gegadigde is, gaan we daarmee graag in gesprek.

Inmiddels hebben we al met een paar geïnteresseerden voor het bedrijf gesproken. We hebben 1.150 zeugen plus 450 fokzeugen, 7.000 biggen en 2.600 vleesvarkens. De kruising Deen x Pic x 408G eindbeer. Er is een calamiteitenruimte aanwezig en heel veel biggenplaatsen met mogelijkheden voor het Beter Leven-concept. In de zomermaanden zorgt zomerkoeling voor rust en een aangenaam klimaat in de stal. Daarnaast wordt er 70 procent op gas bespaard door warmte-terugwinning en liggen er 1.100 zonnepanelen op het dak. In deze tijd van Poetin-terreur en oplopende energierekening een verademing die een boer rustig laat slapen. Er is ook een NB-vergunning aanwezig en hierover ook geen slapeloze nachten.
Maar stoppen? Dat is toch wel een dingetje. Veertig jaar varkenshouderij gaat letterlijk in je kleren zitten en de grote vraag die iedereen aan een stoppende boer zal stellen, is: ‘Wat ga je daarna doen? Je zal wel de public relations ingaan? Of iets heel anders?’ Het antwoord is eenvoudig. Ik heb nog helemaal geen idee. Het is nog helemaal blanco. Wanneer ik stop, ligt de hele wereld met talloze nieuw te bewandelende paden aan mijn voeten. Ik mijmer wel onder het werk of vlak voordat ik in slaap val en dan fantaseer ik. Misschien iets in de muziek? Bij dat idee moet ik al glimlachen. Muziek brengt me wel in beroering en je kunt nog steeds inzenden voor de Varkens Top50: varkenshoteltop50@varkenshotel.com. Een praktischer idee is misschien wel met Jari samenwerken betreffende sensortechniek. Daar ligt een gouden toekomst. Uitproberen van nieuwe ideeën, samen met mijn zoon Jari die aan innovatieve hokverrijking doet. Ik heb altijd opengestaan voor andere ideeën. Het kan me niet gek genoeg zijn. Ik probeer altijd open te staan voor andere meningen, nieuwe ideeën, zoals bijvoorbeeld via de WUR of Vkon.
Wat ik me wel heb voorgenomen is dat ik me in ieder geval ga bezighouden met positieve dingen, zoals ik dat altijd gedaan heb. Een andere vraag die mensen mij nu ook stellen: ‘Ga je het missen?’ Ook het antwoord daarop is ongewis. Ik weet het niet. Wat ik zeker weten wel ga missen: met (jonge) mensen werken, kennis overbrengen, stagiaires, rondleidingen aan scholieren en natuurlijk het belangrijkste de varkens. Het bezig zijn met resultaatverbetering op allerlei vlakken.
Echter, verkoop van agrarische bedrijven gaat moeilijk nu. De (Rabo)bank financiert (bijna) niet vanwege stikstof. Misschien ben ik de komende jaren, met plezier, wellicht nog steeds varkenshouder. Het zou evenwel ook zo maar kunnen dat dit mijn laatste column is. Ga ik dat dan missen? Geen chefredacteur die me achter de broek aan zit. Geen deadline-stress meer...

Transparant (nr 7)

Binnenkort op zaterdag 10 en zondag 11 september is het weer ‘Het Weekend van het Varken’. Tot nu toe doen er zo’n 14 bedrijven over heel Nederland mee. Je kunt je nog aanmelden als varkenshouderij om mee te doen. Dit is een mooie manier om de varkenshouderijsector dichter naar de burger te brengen. De Pig Story van de POV faciliteert dit tegenwoordig.

Daarnaast zijn via de https://www.facebook.com/thepigstory.nl POV ook zo’n zes groepjes van acht varkenshouders (ik zit ook in een zo’n groepje) actief om elke zes weken via een zoom brainstormsessie leuke acties te bedenken rondom een bepaalde dag. Denk aan vaderdag, sinterklaas of kerst en die via social media naar buiten brengen. Je krijgt een 5-delige (social) media cursus gratis als lid van de POV.
Goede initiatieven die heel leuk zijn om te doen maar tijd kosten. Je krijgt er ook veel voldoening voor terug. Maar er is ook een andere manier om je bedrijf open te gooien voor de burger, die totaal geen tijd kost en waarbij je 24 uur per dag transparant bent. Sinds november 2021 kun je via onze site https://www.varkenshotel.com/kijk-live-in-de-stal elk moment van de dag of nacht in onze stal kijken door middel van twee camera’s die 24/7 realtime streamen. Toen we dit via Omroep Brabant in het nieuws brachten, hadden we op de eerste dag op een piekmoment 500 kijkers tegelijk! Sinds november hebben we 15.000 unieke kijkers gehad! Via onze site kun je dus direct in de stal kijken, maar ook kun je de biggen een snack voeren vanachter je pc, laptop of mobieltje. Hiervoor moet je wel even een gratis account aanmaken op Twitchtv. We hebben nu 1.400 vaste volgers die elke keer een notificatie krijgen wanneer we online zijn. Dat is dus elke dag!
Twitchtv is een gratis platform en is groter dan via YouTube streamen. Het zijn vooral jongeren van 13 tot 24 jaar (41 procent), 25 tot 34 (32 procent) en 35 tot 44 (17 procent) die op Twichtv https://www.twitch.tv/varkenshotel kijken. De bekendste streamer XQC heeft 11.1 miljoen volgers en 4 miljoen kijkers per dag. Een kleinere Spaanse streamer heeft onze varkensstream ooit eens getipt aan zijn volgers. Dat leverde meteen 400 kijkers tegelijk op, waar dan ook weer volgers van overblijven. Deze kijkers vinden vooral ook het voeren van een snack aan de biggen interessant en kunnen dan hierover met elkaar – en met mij eventueel – chatten. Dat wordt heel veel gedaan. Dus echte interactie is mogelijk. Ook Varkens in Nood heeft onze camera’s gevonden en heeft de link op haar site gezet. Geweldig? Gratis reclame voor de varkenshouderij hoe die er echt uitziet. Ik ga mijn streamidee aanmelden bij www.hetbesteideevanvarkensland.nl. Als jij ook een leuk innovatief idee hebt, meld het aan; het kan nog tot 12 september. Inmiddels heeft mijn zoon Jari (Staldata.nl) ook bij Kipster zes camera’s gekoppeld aan Twitchtv. Ik zou zeggen schroom niet en laat je bedrijf zien!

Bij transparantie hoort ook dit; een foto bij deze collumn.. nou heeft pigbusiness https://www.pigbusiness.nl/ voordat ik met de ze columns begon eerst een fotograaf gestuurd. Op een ochtend nadat ik de avond van te voren een zeer goed feestje had gehad had ze zo’n 20 fotos gemaakt. Toen ik zo eentje bij mijn column zag staan dacht ik dat kan beter, zo is het natuurlijk ook met streamen, je zorgt er natuurlijk wel voor dat je alles in orde hebt, niet alleen waar de camera hangt natuurlijk.

Als journalisten op mijn bedrijf komen, hoor ik telkens hetzelfde, “maar jij hebt alles goed voor elkaar” , ik kan ze er dan niet van overtuigen dat dat bij 99% van de collega’s zo is. 

Transparantie overwint alles! Daarom: nodig die mensen uit en/of laat je bedrijf 24/7 bekijken via een stream. Eenmaal installeren en het kost vervolgens geen tijd en geld meer!

Deze column verscheen op 2 september 2022 in vakblad pigbusiness

Jan Vogels
Varkenshouder in Erp

Column 6: Natuurlijk!

Boeren zijn natuurliefhebbers. Dat is op veel manieren uitlegbaar. Boeren ’doen’ het graag met en in de natuur. Je kan wel zeggen dat we één zijn met de natuur. Moet ook wel, want anders kun je geen boer zijn. Of je nu varkenshouder, tuinbouwer of akkerbouwer bent, je moet de natuur snappen. Natuur gaat vooral ook over vermeerderen: passievolle voorplanting.

Voedsel is onze eerste levensbehoefte. Dat is wat boeren maken. En dat kan niet anders dan zonder schade aan de natuur te berokkenen, ook al proberen we (Nederland is een voorbeeld voor de wereld) zo goed mogelijk de kringloop sluitend te maken; we hebben dieren nodig om onze restproducten uit de levensmiddelenindustrie te verwaarden tot hoogwaardige eiwitten en de mest te gebruiken voor voeding van planten.

Helemaal sluitend krijg je de kringloop nooit want de mens is het grootste poep- en pislek in deze. Het voer dat we voeren aan vleesvarkens bestaat 70-80 procent uit reststromen uit de humane sector; dus die niet voor mensen geschikt zijn. Dit betekent dat we 2,5 kg voer, waarvan maar 0,5 kg voor mensen geschikt is, via varkens omzetten in 1 kg lekker en gezond natuurproduct! De natuur; iedereen houdt ervan. Hoe meer hoe liever, maar kan dat wel met zoveel mensen op onze planeet? Is dat menselijke passievolle voortplanten niet te veel van het natuurlijke goede?

Waarschijnlijk kan de mens zijn oernatuur nog even botvieren want wij varkenshouders boeren graag zo efficiënt mogelijk (intensief noemen ze dat met een ‘leluk’ woord). Dan blijft er namelijk meer plek over voor natuur en passie. Ik gun iedereen zijn niche, zijn concept of wat dan ook, maar als we het over duurzaam hebben, en we willen de nog steeds groeiende wereldbevolking gezond blijven voeden en van zoveel mogelijk natuur laten genieten, ontkom je er niet aan om efficiënt te boeren.

Zo gun ik ook iedereen zijn voedselbos. Ik heb er zelf ook een, zie link: https://youtu.be/52ENddjZitk ! Maar doe nou niet of je zo de wereld moet gaan voeden. Een oerwoud kan per vierkante kilometer maximaal twee tot drie orang-oetans voeden. Zou heel Nederland 40.000 vierkante kilometer voedselbos worden, dan zouden 120.000 mensen zich kunnen voeden. Met gerichte aanplant misschien wel één miljoen mensen, maar de rest zou moeten verhuizen. Ook belangrijk: uit een recent onderzoek van Panorama kwam naar voren dat boeren het meest aan natuur doen of hoe zal ik het zeggen: seks. Maar liefst 33 procent van de agrariërs claimt het minstens een keer per dag te doen. Maar dat is nog niet alles: 67 procent claimt ook nog dat hun bedprestaties ongelofelijk zijn.

Op de tweede plek staan architecten (21 procent) en plaats drie is voor kappers (17 procent). Slecht nieuws is er voor degenen die dit blad vullen. Journalisten staan helemaal onderaan op de lijst; die zullen dit onderzoek wel met een korreltje zout nemen onder de noemer van beroepsdiscriminerend fake news. Misschien heeft de Pig Business-chefredacteur daarom dit stukje uit mijn column geknipt.

Deze column verscheen op 13 juni 2022 in vakblad pigbusiness

VarkensHotel genomineerd!

individuele administratie in kraamafdeling

Eerst even over mijn vorige column. Die ging over muziek en in de papieren versie van Pig Business was een stukje tekst weggevallen. Bij deze de aanvulling. Ik vroeg jullie om een Top 3 in te sturen van jullie favoriete songs om bij mijn varkens te testen op welke muziek ze het meest relaxt liggen, het beste berig worden en dus de meeste biggen krijgen en ook nog eens het hardst groeien. Kortom: De beste liedjes van Varkensland.

Ik heb al enkele inzendingen mogen ontvangen maar ik wil er een Top 50 van maken. Dus ik roep jullie op om allemaal een Top 3 – dat mag van rock tot klassiek – in te sturen naar VarkensHoteltop50@varkenshotel.com.

Als jullie je best doen gaan we de nummers, nadat we die bij de varkens getest hebben, publiceren op Spotify en YouTube! Dan draai ik straks de hele dag de VarkensHotel Top 50 in de verwachting dat de resultaten verbeteren met dansende blije varkens en bovenal dat binnenkort mijn andere betalende hotelgasten aangenaam verrast worden door de muzikale smaak van het VarkensHotel. Ja, mijn andere hotelgasten! Als het namelijk goed uitpakt en ik het slim speel, wordt mijn varkensbedrijf straks een resort voor betalende toeristen. Het VarkensHotel is namelijk voor de tweede keer genomineerd als beste resort voor toeristen volgens glossy blad LUXlife. Via de mail kreeg ik een oproep om de nominatie te accepteren. Nou, dus dit keer maar eens op ‘nominatie accepteren’ geklikt. Dondersgoed wetende dat dit glossy tijdschrift een grandioos verkeerde inschatting maakte door te veronderstellen dat we toeristen accommoderen. Toen kreeg ik een mail terug met het verzoek mijn ‘Hotel’ te omschrijven.

Nou dat is niet zo moeilijk. ‘…Het resort omvat zo’n veertig kamers waarvan de meeste gereserveerd zijn voor het vrouwelijke geslacht. De kamers hebben allemaal een eigen naam. Zo zijn er op de bronstafdeling diverse dekkamers, een rustkamer, een kraamkamer, een ingestrooide loungeruimte, een overdekt buitenterras, een groepskamer en diverse speenkamers. Verder zijn er groepsdouches. Alles is natuurlijk volledig geconditioneerd. Voor uw veiligheid en om de gedragingen van u en andere gasten te volgen, is er volop cameratoezicht; ook in de kamers. Er is onbeperkt eten en drinken volgens volledig uitgekiende recepten die regelmatig aangepast worden aan uw behoeften. Het zijn eerlijke, zeer gezonde en op dit moment waanzinnig dure recepten. Maar gelukkig voor u is in ons VarkensHotel het ‘all inclusive principe’ van toepassing. Het personeel is merendeels vrouwelijk en staat 24 uur 7 dagen voor u klaar en ook persoonlijk contact met de eigenaar is mogelijk. U kunt ter beoordeling van ons VarkensHotel gebruikmaken van een gratis volledig verzorgde overnachting in een kamer van uw keuze…’

Ik heb nog geen reactie ontvangen. Wordt vervolgd?

Deze column verscheen op 17 mei 2022 in vakblad pigbusiness

column 4: Muziek voor varkens

Stel je eens voor, je zou het zonder muziek moeten doen. Muziek geeft rust, geeft afleiding. Soms is dat goed, soms ook niet. Muziek geeft troost, vreugde, verbindt mensen. Kortom een leven zonder muziek bestaat niet in mijn beleving. Mensen en varkens lijken op elkaar, soms zelfs in meer opzichten dan ons lief is, maar zouden varkens net als mensen ook genieten van muziek en er rustig van worden? En wat is dan de muzikale voorkeur van varkens? Heavy Metal, Bach of toch liever muziek in onze Brabantse moerstaal? De vraag stellen, is de vraag onderzoeken en beantwoorden. Zo zit ik in een werkgroep hokverrijking van Vkon, een innovatief onderzoeks- en praktijkcentrum. Naast een normale hokverrijking voor varkens, zoals we die kennen, gaan we in deze groep op zoek naar minder voor de hand liggende afleidingen zoals geur, licht, geluid, muziek. Voor mijn bedrijf zijn we specifiek geïnteresseerd in de invloed van licht op de varkens en we hebben dan ook een apart groepje binnen Vkon opgericht. Hier kijken we vooral naar het lichtspectrum en regime, omdat varkens licht heel anders beleven dan mensen. Maar hoe zit het dan met de muzikale belevenis van varkens? In 2011 haalde Ad van Duijnhoven uit Oss de media met het feit dat zijn varkens opgewonden werden van de muziek van Jan Smit. Hij draaide altijd al Nederlandstalige nummers maar het viel hem op dat ze bij Jan Smit altijd rode oortjes kregen. Nou, liever de varkens dan ik, zullen we maar zeggen. Maar ook hier bij mij in de stallen staat muziek op. Zelfs verschillende zenders. Dat ligt niet aan de smaak van de varkens maar aan de smaak, of het gebrek eraan, van het personeel. Binnenkort gaan we testen wat de voorkeur van de varkens is. Misschien wel dezelfde als mijn favoriete muziek! Zo heb ik voor de Erpse Top 500 mijn top 3 ingestuurd. Met een omschrijving erbij. Op nummer drie staat een Boekhoudmuziekje: Tool 7empest. De tweede plek is een Letterlijke knaller: Dope Die MF Die. Favoriet en nummer één is een Lekker dansplaatje: New Order Blue Monday. Wat denken jullie: is dit iets voor de varkens? Van welke liedjes krijgen mijn varkens rode oortjes, gaan ze beter groeien of worden ze lekker relaxt van? Voor betere tips hou ik me aanbevolen en uiteraard zal ik in onze eigen stallen testen of de tips daadwerkelijk een funky rhythm en blues-effect op de varkens hebben. Binnenkort de Top 100 Allerbeste Varkenssongs op Radio Vogels. Stay tuned.

Deze column verscheen op 11 april 2022 in vakblad pigbusiness

Stagiaires!

Deze column verscheen op 11 maart 2022 in vakblad Pig business.

Was ik geen varkenshouder geworden, dan was ik nu leraar. Toen ik met de havo klaar was, had ik me aangemeld voor het Moller Instituut in Tilburg voor de opleiding Handenarbeid/Tekenleraar. Uitgeloot. Ook had ik me aangemeld voor de HAS in Den Bosch, veehouderij met een jaar eraan vastgeplakt om daarin les te geven. Waarom leraar? Dat wist ik toen ook niet zo goed. Inmiddels weet ik het wel. Ik ben graag met jeugd omringd. Vandaar dat er altijd ook veel stagiairs (m/v) op ons bedrijf zijn.

Handenarbeid- en tekenleraar leek me wel iets. Wat me vooral aantrok was dat je geen huiswerk na hoeft te kijken! Lekker korte dagen en heul veul vakantie. Hoe anders is mijn leven nu. Vul zelf maar in. HAS is het ook niet geworden; had toch geen zin in 5 jaar studeren. Dus op naar de MAS in Helmond met één jaar varkenshouderij in Horst op de praktijkschool. Het eerste stagebedrijf was een zeugenhouderij. Daar werd de liefde voor de net geboren varkens geboren. Meteen toen ik thuis op ons familiebedrijf aan de slag ging, zijn we met stagiairs gestart. Een van de eerste stagiairs was Hans van Aaken, nu nog altijd mijn collega studieclubgenoot. Op dit moment heb ik weer drie stagiairs van Yuverta, en dan is het leuk als zo’n stagiair vraagt: ‘Mag ik er nog drie weken aan vast plakken om hier ook de proeve van bekwaamheid te doen?’ Stagiairs zijn net mensen. Van alles zit er tussen. De stagiair uit Oekraïne spoot de gaten in de Dupanel-isolatieplaten. Bij hen waren ze gewend dat het wat meer tochtte, denk ik. En de stagiair uit Honduras snapte niet dat ik mijn vleesvarkens zo maar meegaf aan een transporteur. Dat ik niet meereed. Ook vond hij het raar dat mijn buurman zijn koeien zelf molk. Dat hij daar geen personeel voor had? Een stagiair deed na het eten een middagdutje met zijn hoofd op tafel. Hij vroeg nog wel of dat mocht! Stagiairs zijn net mensen in alle vormen en maten. Ze zorgen ervoor dat ik mijn jeugddroom van leraar worden zonder huiswerk toch nog in vervulling heb gebracht.

Deze column verscheen op 11 maart 2022 in vakblad pigbusiness

Column: Ventileren, ventileren!

Deze column verscheen op 25 februari 2022 in vakblad Pig business.

Daar zit ik nu met corona in mijn lijf deze column te typen. Zo geen zin in met een kop vol virus en een neus vol snot. Dat virus heb ik opgelopen via mijn zoon Jari die het flink te pakken had. Niet genoeg geventileerd. Leeftijdsgroepen niet apart gehouden en looplijnen niet aangehouden. Dat doen we in een varkensstal veel beter, toch? Daar zijn we constant bezig met ziekteprotocollen en zorgen dat de varkens gezond blijven. Zo doet zoon Jari bij mij in de stal allerlei testen met sensoren en camera’s om onder meer gezondheid, dierenwelzijn en klimaat te controleren. Ook in de vleesvarkensstal.

Daar hebben we acht diepe afdelingen van 24 meter. Achter in de afdelingen ervaren we te hoge temperaturen. Jari zegt al een tijdje dat we in de computer de normen van het Klimaatplatform moeten instellen. Die gaan binnen een week na opleg van 25 naar 22 graden Celsius en bij 100 dagen zelfs naar 19 graden. Met andere woorden koelere afdelingen en eerder harder ventileren. Dit durfde ik eerder niet omdat ik bang was voor tocht. Ik heb Jari een afdeling gegeven waar hij zich in uit mocht leven met zijn experimenten. Een zo’n afdeling bestaat uit acht hokken van twintig dieren met aan een zijde de voergang. We hebben acht sensoren van voor naar achter door de afdeling gehangen. Deze meten luchtvochtigheid en temperatuur. Het zijn kleine zeer goedkope maar zeer precieze draadloze sensoren van 3 cm doorsnede die met klittenband bevestigd worden op de wanden ter hoogte van de dieren; bij de afzuiging en bij de temperatuursensor van de klimaatregelaar (ter controle). Ook nog een camera geplaatst om het liggedrag te monitoren.

Op het dashboard lezen we af dat er een verschil zit van 4 graden en 20 procent relatieve luchtvochtigheid tussen voor en achter in de afdeling. Doordat we de nieuwe temperatuurnormen ingesteld hebben (zelfs op 100 dagen nog een graad lager ofwel 18 in plaats van 19 graden Celsius), zien we verbetering in voeropname en groei. Maar er is nog een te groot temperatuurverschil. Door een oude ventilator achter in de afdeling onder het plafond te hangen en minimaal te laten lopen, krijgen we de lucht in beweging naar voren toe. En we zien en voelen nu dat de temperatuur en luchtvochtigheid overal gelijk is. De groei is beter geworden en duidelijk minder longafwijkingen. Jari heeft mij het bewijs geleverd dat meten met sensoren en camera werkt en nu hebben we inmiddels alle acht diepe afdelingen op deze manier uitgevoerd.

Op het moment dat jullie deze column lezen, heb ik carnaval er inmiddels weer opzitten en waarschijnlijk hebben vele carnavalsvierders weer een virusje opgelopen of zijn bijna flauw gevallen van de bierscheten. In tegenstelling tot onze stallen wordt er namelijk te weinig geventileerd in kroegen en zalen. Gelukkig was ik immuun voor het coronavirus. Voor de bierscheten niet. Dat was lijdzaam ondergaan met het overschrijden van iedere geurnorm. Misschien kan ik Jari volgend jaar naar de kroegbaas sturen om wat metingen te verrichten, zodat hij het ventilatiesysteem anti-bierscheet kan optimaliseren.

Deze column verscheen op 25 februari 2022 in vakblad pigbusiness

Serotonine, positiviteit en deadlinestress

Deze column verscheen op 7 februari 2022 in het vakblad Pig business.

Een paar maanden geleden al weer, werd ik gevraagd om als columnist voor Pig Business te schrijven. Uiteraard zei ik ja, maar ik stelde constant het moment van schrijven uit. Niet dat ik geen inspiratie of een schrijversblok had. Er valt immers genoeg te schrijven want de varkenswereld staat op zijn kop en over elk aspect kan ik een boekwerk aan woorden kwijt.

Nee, ik heb een haat-liefdeverhouding met deadlines. De deadlinestress haalt het beste en slechtste in mij naar boven. Chefredacteur Reinout Burgers belde en appte mij tientallen malen. Telkens kwam mijn belofte maar de uitvoering werd wederom uitgesteld. Op dit moment zit ik deze column vlak voor de uiterste deadline dus te schrijven, nadat Reinout mij nog maar eens belde of ik al iets op papier had. Nee dus. Of ja, wel wat krabbels op een kladje dat ik in mijn overall weer was kwijtgeraakt. Nu heb ik nog één uur de tijd om wat op papier te zetten. Altijd laat. Ik laat bewust TE weg, want dat is het eigenlijk nooit, vind ik. En daar zijn anderen het dan wel niet altijd mee eens.

Hoe komt dat nu eigenlijk? Dat er vaak veel op het laatste nippertje nog gedaan moet worden? Blijkbaar heb ik een bepaalde mate van druk (cortisolniveau) nodig om in de juiste actiemodus te komen. Ik zal een voorbeeld geven. Eind vorig jaar moest ik nog voor enkele landbouwvoertuigen een kentekenregistratie aanvragen. Dat heb ik op oudjaarsavond om acht uur ‘s avonds nog moeten doen. Net (niet) klaar voordat enkele vrienden bij ons kwamen borrelen. Het beeld hoe ik als een bezetene snel alle paperassen invul, zou niet misstaan in een ‘slapstick’-film. Maar, als het dan klaar is, komt er een flinke dosis serotonine vrij en smaken die borrels wel extra lekker, kan ik je vertellen!

Nou uhh, zo’n column schrijven stelt toch niks voor, denk ik nu. Zie je wel. Ik ben al bijna halverwege, schat ik zo. Ik schrijf of vertel namelijk graag met een positieve flow en dan gaan dingen sneller. Zo zit ik ook in elkaar. Ik ben graag met positieve dingen bezig. Daar krijg je de juiste energie van. ‘Dat zouden meer mensen moeten doen’, is een bekende quote, maar dit vind ik echt. Tegenwoordig wordt alles bovendien zo negatief benaderd. Vul zelf maar in wat er aan negativiteit op de sector afkomt. De lijst wordt eindeloos. Hoe zorg je ervoor dat je, als je het op de varkenshouderij betrekt, toch positief blijft? Het zit vaak in de kleine dagelijkse dingen. Zoals als je ‘s avonds je rondje door de stal doet en je ziet dat de varkens het naar hun zin hebben. Dan wil je dit het liefst aan iedereen vertellen en laten zien. Trots zijn op je bedrijf en dat vooral ook uitstralen. Dat is goed voor je personeel, de wereld om je heen en niet in de laatste plaats ook voor jezelf! Dat uitstralen van die trots, dat kan je op vele manieren doen, maar vertel erover, laat het zien. Transparant en openhartig zijn wordt namelijk erg gewaardeerd. Als je dat goed doet, nemen consumenten, burgers en zeker ook (toekomstig) personeel dit over. Dat is de ervaring die ik heb. En daar krijg je zelf dan weer nieuwe energie van! Succes met het aanmaken van serotonine! Kijk maar even op onze website hoe ik probeer de mensen een positief beeld over de varkenshouderij mee te geven.

*****************************************************************************************************************************************************************************************

Varkenshouder Jan Vogels is de nieuwe columnist bij Pig Business. Elke maand zal hij een mooie column schrijven die in het vakblad verschijnt, op de plek waar voorheen de column van Johnny Hogenkamp stond.

Vogels heeft in Erp (NB) een varkensbedrijf met 1.150 zeugen en plek voor 7.400 biggen. De vleesvarkens levert hij voor de Duitse markt en de aanfok doet hij zelf. De verzorging van de varkens doet hij met in totaal vier medewerkers. Vogels is een voorloper in de sector als het gaat om communicatie met de burgers. Zo was hij tien jaar geleden één van de initiatiefnemers van Stichting Varkens Vandaag, waarmee hij het imago van de sector wil verbeteren.

Vogels is de opvolger van Johnny Hogenkamp. Hij verkocht eerder dit jaar zijn varkensbedrijf en showroom Farm Focus en besloot daarom om ook te stoppen met zijn columns voor Pig Business en de regionale uitgaven van Agrio. Hogenkamp is nu werkzaam binnen de sector via zijn Farm Collectief, waar hij samen met Fons Hulsman mede-eigenaar van is.

Zit schrijven ook in jouw bloed, naast het varkenshouden? En lijkt het je wat om af en toe een column of blog te schrijven voor Pig Business? Neem dan contact op via redactie@pigbusiness.nl.