Lanterfanteren.
Ik wil hier nog even voortborduren op mijn vorige column ‘Ga ik het missen?’. Daarin vroeg ik me af wat ik straks, als ik geen varkens meer heb, zou gaan doen. Inmiddels heb ik mijn eerste klus achter de rug als hulpsinterklaas. Eigenlijk al paar jaar mijn tweede carrière bij de buurtvereniging. Al is kleine kinderen aan het huilen maken niet echt mijn favoriete bezigheid. Volgende keer zal ik naast pepernoten ook PigStory wuppies uit laten delen door mijn pieten. Dat zorgt altijd voor een glimlach.
Tot nu aan toe had ik een duidelijke structuur. Mijn dagindeling was duidelijk. Start om 7 uur en planning doornemen met het personeel. Dan aan het werk, tussendoor een boterham en weer door. Avondeten, vaak een bijeenkomst daarna nog een rondje bier en rondje kraamstal voor het slapen gaan. Dat gaat er straks ook heel anders uitzien. Al wil ik dat ene rondje er wel inhouden. De tijd hebben om ‘s morgens een krantje te lezen, mijn social media nog beter bijhouden. Of word ik dan straks een social media-verslaafde en verlies ik me in scrollen door flauwe filmpjes. Maar ik kan dan wel mijn telefoon voortaan gewoon wegleggen in plaats van 24 uur per dag bereikbaar te moeten zijn voor bijvoorbeeld alarmmeldingen.
Ik heb veel vakbladen, heel interessant en boeiend, maar straks niet meer zo nodig, dus de meeste abonnementen gaan eraf. Behalve natuurlijk Pig Business. Het beste blad van de sector en niet alleen om de columns, toch? Op vakantie gaan deed ik misschien eens per jaar en maximaal 10 dagen, naast natuurlijk de nodige festivals en weekendjes weg. Maar straks is het tijd voor langere vakanties. Rondtoeren met mijn camper die volgend jaar ook eindelijk eens klaar is. Er staat al een bezoekje op de planning aan een ex- varkenshouder en ex-columnist William in Portugal.
Lanterfanteren, geen idee wat het is, maar het schijnt heel fijn te zijn. Misschien word ik wel professioneel lanterfanter, zou ik dat kunnen? Als varkenshouder zijnde zet ik gemiddeld op een dag toch zeker zo’n 15.000 stappen. Hoe blijf ik straks in vorm? Ga ik bij een wandelclub? Of moet ik gaan sporten? Weer gaan paardrijden? Ik heb nog nooit bij een sportvereniging gezeten; wel gestaan, langs de lijn als leider van een jeugdvoetbalteam. En ho, ho, ik zit bij de dartclub, in mijn stamkroeg! Verder douche ik vaak wel twee keer per dag. Dat hoeft dadelijk niet meer. De noodzaak is dan weg en misschien loop ik het risico dat ik ga verslonzen. Van mijn zeldzame middagdutje kan ik altijd erg genieten. En wie weet, als ik straks de tijd aan mezelf heb, ga ik dat dagelijks doen in de vorm van een lange siësta. Ik las onlangs op social media wel een leuke uitspraak: ‘Het leuke van PENSIOEN: niks hoeven, en de hele dag om het te doen!’. En ja, als ik het zo teruglees, loop ik zo wel een groot risico om uiteindelijk een vet, vies, lui varken te worden. De toekomst zal het uitwijzen, maar ik zie deze met groot vertrouwen tegemoet!
Deze column verscheen eerder op 27 november 2023 in vakblad Pigbusiness.
Jan Vogels
Varkenshouder in Erp www.varkenshotel.com
Tekst: Jan Vogels
Beeld: Natasja Beverloo
