Geschikt of ongeschikt?

Één dag voor de deadline weet ik nog steeds niet waar ik over kan schrijven. Deze varkenshouder heeft geen last meer varkensprijzenstress maar van een heus ‘writer's block’. Ineens ben ik terug in de schoolbanken. Het gaat nu bijna voelen als huiswerk, of erger, strafwerk. Ben ik hier eigenlijk wel geschikt voor? Maar jaren van varkenshouder hebben mij ruggengraat gegeven. Een writer's block moet ik toch de baas zijn. Ik heb er dan ook van alles aan gedaan om eruit te komen. Ik trok me zelfs terug op een onbewoond eiland, nou ja… onbewoond; niet bewoond door varkens.

Als echte Brabander op Texel heb ik geen varken gezien, behalve dan op mijn bord. Ik heb inspiratie op grote hoogtes gezocht: de vuurtoren beklommen, voor vergezichten over de toekomst van de varkenshouderij, maar ook daar was het zicht troebel door mist, wind en regen. Lag dat aan het weer, mijn gemoedstoestand of had ik een visioen over de toekomst?
Toen ik er niet uitkwam, ging ik aan de drank en heb vele Texelse blondjes verslonden. Daar werden mijn denkbeelden en visioenen ook niet helderder van. Al was het wel gezellig. Uit de alcoholmijmeringen is wel van alles voortgekomen, maar ik weet niet of jullie op die verhalen zitten te wachten.

Ik ben wel vol vertrouwen dat wij als sector hier een weg in vinden

Ik ben naar de kapper geweest om mijn hersenen meer lucht te geven. Van heel lang tot beetje lang. Met mijn vaste kapster lekker bijgepraat, maar dat heeft niet echt materiaal opgeleverd voor deze column. Nou ja vaste kapster, het was bijna een jaar geleden dat ze me gezien heeft; ze herkende me bijna niet meer door mijn lange lokken. Nu ik me weer kan vertonen, ben ik weer wat meer onder de mensen gekomen en heb het theater maar eens opgezocht. Dat was erg leuk en veel gelachen, maar in plaats van dat ik hier inspiratie kreeg, vroeg het nieuwe theater aan mij feedback omdat ze net weer open waren na een grote verbouwing.
Nog steeds geen inspiratie en de dagen vlogen voorbij. Intussen kwam de deadline steeds dichterbij en carnaval ook. Daarom maar een masterclass carnaval gevolgd. Die werd gegeven door Bjorn van der Doelen en Mike Weerts. De workshop ‘de ziel van carnaval’ bevat elf geboden om carnaval te overleven. Van niet te hard zuipen tot goed eten. Nuttige informatie. Deze interactieve avond met een pilsje erbij heeft me veel gebracht; naast hoofdpijn de volgende dag, ook weer veel zin in carnaval. Maar nog steeds geen inspiratie, dus maar weer aan het werk gegaan, vooral opruimen. Ik ga binnenkort mijn bedrijf overdragen. Dus moet alles opgeruimd zijn. Bijvoorbeeld de oude administratie en dan zie je hoe het aantal gespeende biggen per zeug gestegen is in veertig jaar. Ik vraag me af, en met mij wel meer varkenshouders volgens mij, gaat dat zo door? Komt daar nog een einde aan? Waar staat de varkenshouderij over tien jaar? Hoe kijkt de maatschappij naar ons en staan we nog in de maatschappij? Vragen waar ik geen antwoord op heb, maar ik ben wel vol vertrouwen dat wij als sector hier een weg in vinden. Of over een tijdje jullie, want dan ben ik als pensionado aan het genieten van mijn vrije tijd.
Eigenlijk een leuk item om verder op door te borduren, maar ja, nu zijn we al aan het einde gekomen van deze column. Toch nog best knap om ‘m vol te schrijven zonder echt iets te zeggen. Zou ik dan toch geschikt zijn?

Deze column verscheen op 30-1-24 in vakblad Pigbusiness

Jan Vogels
Varkenshouder in Erp www.varkenshotel.com

Tekst: Jan Vogels

Beeld: Natasja Beverloo